Leczenie profilaktyczne kobiet ciężarnych – zapobieganie kile wrodzonej

Przez leczenie profilaktyczne rozumie się leczenie swoiste, którego celem jest niedopuszczenie do zakażenia płodu krętkami bladymi. O ile termin ten nie budzi wątpliwości w odniesieniu do kobiet w 1 okresie ciąży, to traci on rację bytu u kobiet w 2 połowie ciąży, z uwagi na częste zakażenie płodu, do którego doszło już .przed rozpoczęciem leczenia. Pierwszym ogniwem w akcji zapobiegania kile wrodzonej jest wykrywanie i statystyczne ujęcie kobiet ciężarnych zakażonych kiłą. Zaniedbania w tym zakresie sprowadzają się do: 1) niewykonywania badań serologicznych u ciężarnych lub złej interpretacji tych badań; 2) zakażenia ciężarnych po stwierdzeniu początkowo ujemnych OK; 3) nawrotów lub reinfekcji kiłowej; 4) zbyt niskiego dawkowania penicyliny u ciężarnych; 5) późnego rozpoczynania leczenia oraz 6) niewystarczającego leczenia kiły poza ciążą. Na podstawie przeglądu europejskich źródeł piśmienniczych Oehme twierdzi, że najczęstszą przyczyną kiły wrodzonej jest przeoczenie kiły u ciężarnych (w 82%), natomiast znacznie mniejszą rolę odgrywa niedostateczne leczenie w ciąży (w 18% przypadków). Jak dotychczas zbyt mało korzysta się w rozpoznawaniu kiły ciężarnych z odczynu FTA i ON jako metody weryfikowania OK (Kozakiewicz i wsp., Manikowska-Lesińska). W czasie obrad V Konferencji Sekcji Wen. Pol. Tow. Derm. w Gdańsku w 1967 r. dokonano jeszcze raz przeglądu zaniedbań w profilaktyce kiły wrodzonej. King tak charakteryzuje perspektywy leczenia profilaktycznego ciężarnych. Wszystkie dane wskazują na to, że penicylina jest wysoce skuteczna w zapobieganiu oraz leczy kiłę płodu, jeśli doszło już do jego zakażenia. Przeoczenie kiły wczesnej u ciężarnych prowadzi u 50% kobiet do porodów przedwczesnych lub urodzenia martwych płodów, a około 50% dzieci przychodzi na świat z kiłą. Im dłużej trwa zakażenie, tym bardziej zmniejsza się możliwość przeniesienia kiły na płód, nawet przy braku leczenia. W okresie leczenia ciężarnych metalami ciężkimi tylko 65% dzieci rodziło się zdrowych, podczas gdy przy współczesnym leczeniu penicyliną częstość urodzeń dzieci z kiłą obniżyła się do 1—2%.