Pages Menu
 

Categories Menu
Co można jeść na diecie bezmlecznej i gdzie takie produkty kupić?
Dieta bezmleczna może być całkiem do przyjęcia, jeśli tylko zna się jej zasady oraz wie, gdzie produkty bezmleczne można kupić.

Dieta bezmleczna
Odżywki dymatize, Bsn, biotech
Najczęściej stosowanymi produktami przez sportowców i kulturystów są odżywki, cieszące się dużą popularnością. Są one bezpiecznymi suplementami diety, które pomagają w redukcji tkanki tłuszczowej,
Wszystko mija po czasie!
Nie wszystko jest dla wszystkich
Pewne leki, przyprawy są nieodpowiednie dla niektórych osób. Zanim zaczniemy stosować coś nieznajomego, warto się upewnić, czy będzie to bezpieczne. Oczywiście,
Sprzęt do treningu, pas treningowy
Sprzęt do treningu najczęściej kojarzony jest z ciężkim sprzętem występującym na siłowni. Jednak należą do nich także małe gadżety, które ułatwiają ćwiczenia w domu i nie tylko. Niewielkie
Nadwaga wśród młodzieży
Nadwaga to problem, który niestety dotyka coraz większej grupy osób. Problemem jest także nadwaga wśród dzieci i młodzieży. Niestety otyłe dzieci zmieniają się później w otyłych dorosłych, którzy
Odżywki activlab, odżywki trec - jak się w tym połapać?
Sportowcy, kulturyści wiedzą, że ab osiągnąć jak najlepsze wyniki, w dość krótkim czasie, potrzebny jest motywacja. Ważna jest zdrowa, codzienna dieta, aktywny tryb
Creatine micronized powder, ClenBurexin - który wybrać?
Creatine Micronized Powder jest to niemiecki suplement kreatynowy, wysokiej jakości. W jej skład wchodzi CreaPure Creatine, czyli jedyna forma kretyny przetestowanej

Posted by on sty 30, 2018 in Zdrowie |

Metody leczenia kobiet ciężarnych chorych na kiłę

Wybór metody zależy od tego, czy leczenie stosowane w ciąży jest pierwszym, czy też ciężarna była już leczona uprzednio. W przypadku pierwszym powinno się stosować metodę leczenia odpowiednią dla okresu kiły matki. To samo dotyczy kontroli po leczeniu, która powinna być szczególnie dokładna. Jeśli leczenie przeprowadzone w pierwszym okresie ciąży doprowadziło do szybkiej negatywizacji OK i ON, a stan kliniczny badanej okresowo ciężarnej pozostaje pomyślny, rezygnuje się z powtarzania leczenia w drugiej połowie ciąży. W przeciwnym przypadku, tj. w razie stwierdzenia surowiczooporności, nawrotów serologicznych, klinicznych lub podejrzenia o reinfekcję, należy bezzwłocznie przystąpić do powtórzenia leczenia w drugiej połowie ciąży. Jeśli u ciężarnych rozpoczęto leczenie zbyt późno przed rozwiązaniem, konieczne jest kontynuowanie go po porodzie, zarówno u matki, jak i u dziecka, z uwagi na znaczne ryzyko późniejszego nawrotu. U ciężarnych leczonych przed ciążą niedostatecznie lub przy niepewnych danych w tym względzie leczenie nie powinno się różnić od stosowanego u chorych z nie leczoną dotychczas kiłą. Doskonałe z profilaktycznego punktu widzenia wyniki leczenia ciężarnych (tab. 28—1) posłużyły za podstawę do twierdzenia, że u ciężarnych z podaną w wywiadach kiłą leczoną wystarczająco przed ciążą można zrezygnować z leczenia w razie zajścia w ciążę — pod warunkiem zachowania ciągłości kontroli aż do okresu porodu. W sytuacji takiej ryzyko przeniesienia kiły na płód jest minimalne: 1% dzieci rodzi się z kiłą wrodzoną. Z leczenia profilaktycznego można zrezygnować, jeśli: a. leczenie przed ciążą było wystarczające; b. u ciężarnej nie stwierdza się klinicznych objawów kiły; c. OK są ujemne lub wykazują niskie miano, a ON przeszedł w ujemny; d. ciężarna wyraża zgodę na kontrolę w czasie całej ciąży. W przeciwieństwie do tego wysunięto koncepcję o konieczności leczenia ciężarnych w każdej następnej ciąży, nawet tych kobiet, które były leczone wystarczająco przed czy w czasie uprzedniej ciąży. Zwolennicy takiego postępowania przytaczają następujące argumenty: a) brak dotychczas pewnych kryteriów wyleczalności kiły; b) termin „wystarczające leczenie” nie jest ściśle sprecyzowany; c) nie można wyłączyć ewent. nawrotu kiły u osób pozornie wyleczonych i wykazujących ujemne OK; d) u osób wyleczonych z kiły może dojść w czasie ciąży do reinfekcji; e) leczenie penicyliną jest nieszkodliwe dla ciężarnej i płodu. Nie budzi sprzeciwu zasada, że powinno się bezwzględnie powtórnie leczyć każdą ciężarną, i to w każdej następnej ciąży, jeśli jej stan kliniczny i zachowanie się OK wskazują na ewentualność niewyleczenia kiły. W szczególności wskazaniem do powtórzenia leczenia, i to nawet wielokrotnego, jest utrzymywanie się u ciężarnych wysokiego miana OK. Wysokie miano OK jest o tyle niebezpieczne, że może ono wskazywać na czynne ognisko krętkowe w ustroju. Jak dotychczas nie można uważać za rozstrzygniętą sprawę powtarzania czy rezygnowania z leczenia profilaktycznego u kobiet z podaną w wywiadzie kiłą, u których ani stan kliniczny, ani zachowanie się OK nie wskazują na niepowodzenie poleczeniowe. Za ograniczeniem się do kontroli u tych ciężarnych wypowiada się duża część autorów amerykańskich i szereg europejskich. W większości szkół i klinik dermatologicznych w Europie, m. in. także w Polsce, przeważył pogląd o niezbędności powtarzania leczenia penicyliną w każdej ciąży, nawet u tych kobiet, u których termin zakażenia jest bardzo odległy, a badanie kliniczne i serologiczne nie daje żadnej podstawy do rozpoznania kiły. Pośredni pogląd reprezentują Lindemayr i Wiedmann, którzy rezygnują z leczenia profilaktycznego jedynie u tych ciężarnych z przebytą kiłą, u których w następstwie leczenia doszło do negatywizacji ON. W razie podjęcia decyzji ponownego, niekiedy już wielokrotnego leczenia penicyliną w jednej z następnych ciąż dawkowanie antybiotyku może być bardziej standardowe. Zaleca się w tych razach penicylinę prokainową w dawce 12 min j. Leczenie to można ewent. powtórzyć w drugiej połowie ciąży, jeśli po pierwszym leczeniu nie doszło do seronegatywizacji OK.