Superinfekcja kiłowa
Superinfekcja ta polega na nadkażeniu chorego na kiłę nową „dawką” krętków bladych. Do nadkażenia dojść może zasadniczo w każdym okresie kiły, niezależnie od tego, czy było stosowane leczenie, czy też nie; w tym ostatnim przypadku było ono najczęściej niewystarczające. Zależnie od masywności nadkażenia przejawem superinfekcji może być pojawienie się dodatnich odczynów serologicznych, wzrost ich miana oraz wystąpienie wykwitów kiłowych, najczęściej charakterystycznych dla okresu, w którym znajduje się chory. Odróżnienie superinfekcji od nawrotów kiły oraz reinfekcji jest bardzo trudne, jeśli nie wręcz niemożliwe, m. in. z uwagi na to, że w chwili obecnej nie dysponujemy zupełnie pewnymi dowodami biologicznymi wyleczenia kiły. Thomas nie przypisuje superinfekcji większego znaczenia klinicznego głównie z tego powodu, że ani jej obraz kliniczny, ani zachowanie się odczynów serologicznych nie stanowią pewnego czynnika rozpoznawczego.
Najnowsze komentarze