Profilaktyczne leczenie kiły w skali masowej

Odegrało ono wielką rolę w planowanym przez WHO zwalczaniu kiły endemicznej i krętkowic w rozwijających się krajach Afryki i Azji. Za celowością tego leczenia wypowiedzieli się m. in. Guthe i wsp., King oraz WiIlcox. Szeroko stosowane leczenie tego rodzaju umożliwiło opanowanie kiły endemicznej w szeregu krajów, m. in. w Jugosławii. Profilaktyczne leczenie przeciwkiłowe w znacznie zawężonej skali stosuje się również w niektórych krajach Europy. Wydaje się, że leczenie to ma rację bytu w środowiskach szczególnie narażonych na zakażenie kiłą. O skuteczności tego leczenia przekonał się Guthe, wstrzykując prostytutkom po przeprowadzonym leczeniu kiły wczesnej 2,4 min j. benzatyny w odstępach 1 tygodnia w ciągu 1 roku; w grupie 30 osób leczonych w ten sposób doszło do reinfekcji tylko u 1 kobiety, podczas gdy w analogicznie kontrolowanej grupie 50 osób nie leczonych profilaktycznie w tym samym czasie zanotowano 7 zakażeń kiłą. Profilaktyczne leczenie okazało się również skuteczne w kile jednego współmałżonka, jako metoda zapobiegająca ponownemu zakażeniu leczonej strony w sytuacji uprzedniego zakażenia drugiego współmałżonka. Epidemiologiczne podstawy leczenia profilaktycznego są całkowicie uzasadnione. Wśród chorych Kliniki Dermatologicznej AMG większość reinfekcji kiłowych należało przypisać niepodjęciu zapobiegawczego leczenia u tych współmałżonków, których partner zachorował na kiłę zakaźną, Z chwilą przyjęcia zasady leczenia profilaktycznego „zdrowego” współmałżonka zakażenia tego rodzaju stały się znacznie rzadsze.