Pages Menu

Categories Menu
Natural 100 Whey Protein Concentrate, Gold Whey Protein Isolate, diamond hydrolysed whey protein
Natural 100 Whey Protein Concentrate jest bardzo wysokiej jakości koncentratem białka serwatkowego. Charakteryzuje się dobrą
Nadwaga wśród młodzieży
Nadwaga to problem, który niestety dotyka coraz większej grupy osób. Problemem jest także nadwaga wśród dzieci i młodzieży. Niestety otyłe dzieci zmieniają się później w otyłych dorosłych, którzy
Odżywki dymatize, Bsn, biotech
Najczęściej stosowanymi produktami przez sportowców i kulturystów są odżywki, cieszące się dużą popularnością. Są one bezpiecznymi suplementami diety, które pomagają w redukcji tkanki tłuszczowej,
Sprzęt do treningu, pas treningowy
Sprzęt do treningu najczęściej kojarzony jest z ciężkim sprzętem występującym na siłowni. Jednak należą do nich także małe gadżety, które ułatwiają ćwiczenia w domu i nie tylko. Niewielkie
Suplementy Bsn - sklep z suplementami Wrocław
BSN (Engineered Supplements and Nutrition) to firma, która stała się światowym liderem na rynku żywności sportowców. W ciągu ostatnich kilku lat firma, jak i jej produkty
Sterydy - czy warto je przyjmować? Mechanizm działania sterydów do ćwiczeń i na odchudzanie
Sterydy to substancje, które cieszą się dosyć dużym zainteresowaniem wśród osób, które intensywnie trenują. Jednocześnie stosowanie
Wszystko mija po czasie!
Nie wszystko jest dla wszystkich
Pewne leki, przyprawy są nieodpowiednie dla niektórych osób. Zanim zaczniemy stosować coś nieznajomego, warto się upewnić, czy będzie to bezpieczne. Oczywiście,

Posted by on sty 30, 2018 in Zdrowie |

Kontrola po leczeniu kiły wczesnej

Podrozdział ten stanowi podsumowanie wniosków i tez przedstawionych częściowo już uprzednio — w aspekcie praktycznego ich wykorzystania. Jak wiadomo, ogniwa kontroli po leczeniu stanowią: a. okresowe badanie kliniczne leczonych; b. seryjne badania serologiczne przy użyciu ilościowych OK, wykonywanych z zasady przy zastosowaniu antygenów kardiolipinowych; c. ewentualne badanie płynu mózgowo-rdzeniowego, a w szczególnych przypadkach badanie wielospecjalistyczne; d. ograniczonej, a nawet kwestionowanej użyteczności ON w kontroli poleczeniowej należy przeciwstawić wzrastające znaczenie w tym względzie odczynu FTA, wykonywanego z zasady równolegle, zwłaszcza z ilościowym odczynem VDRL. Celem kontroli po leczeniu jest wczesne ustalenie niepowodzeń leczniczych, czego doniosłości klinicznej i epidemiologicznej nie trzeba podkreślać. Warunkiem skuteczności kontroli jest jej ciągłość i systematyczność, co, jak wiadomo, napotyka znaczne trudności. Należy dążyć do przekonania chorego, że kontrolę prowadzi się w interesie jego zdrowia. Kontrolę przymusową uważać należy za ostateczność; kontrola taka jest ponadto rzadko skuteczna. Wprowadzenie penicyliny do leczenia kiły zmieniło w zasadniczy sposób nie tylko perspektywy wyleczalności tej choroby, ale wywarło ono swój wpływ na zasady kontroli po leczeniu, na ogół w sensie jej rozluźnienia. Na bardziej liberalne ustalanie zasad kontroli zaczęły rzutować następujące czynniki: 1) posługiwanie się w leczeniu kiły coraz doskonalszymi preparatami penicyliny; 2) malejąca częstość niepowodzeń poleczeniowych, których częstość nie przekracza 3,5% stanu chorych na kiłę wczesną; 3) seronegatywizacja ON u znacznej części chorych na kiłę wczesną, co przez dużą część autorów interpretowane jest jako dowód biologicznego wyleczenia kiły; 4) wyjątkowo rzadkie stwierdzanie zmian w płynie mózgowo-rdzeniowym u tych chorych na kiłę wczesną, u których doszło po leczeniu do utrzymywania się trwale ujemnych OK; 5) niezakaźność chorych, czego wyrazem jest wyjątkowo rzadkie przenoszenie kiły na płód przez ciężarne leczone profilaktycznie, zwłaszcza w pierwszej połowie ciąży. Podkreślić należy znaczny postęp w metodach serologicznej kontroli chorych, zależny od coraz szerszego stosowania zwłaszcza ilościowego odczynu VDRL; ze względu na swą czułość odczyn ten daje pełniejszy wgląd w ustępowanie zakażenia pod wpływem leczenia. W ostatnich latach z odczynem VDRL zaczyna coraz skuteczniej konkurować ilościowy odczyn FTA, którym usiłuje się zastąpić inne ilościowe OK, wyłączając odczyn VDRL. Jednym z ważkich argumentów przemawiających za skróceniem kontroli chorych po leczeniu jest to, że ilościowe. OK przechodzą lub utrzymują się jako ujemne prawie u 94% chorych leczonych z powodu kiły wczesnej, z zakażeniem nie dłuższym niż 1 rok; tak wysoką częstość seronegatywizacji notuje się już w pierwszych 8—10 mieś. kontroli. Seronegatywizacja zbiega się z reguły z prawidłowym zachowaniem się płynu mózgowo-rdzeniowego, co stawia pod znakiem zapytania celowość nakłucia lędźwiowego u chorych z prawidłowym przebiegiem kontroli serologicznej po leczeniu. Jak wynika z szeregu doniesień, badanie płynu jest uzasadnione jedynie u chorych z niepowodzeniem po leczeniu, jak: nawroty serologiczne i kliniczne oraz surowiczoopomość; wśród chorych tych stwierdzono u 20—31% zmiany patologiczne w płynie. Jak się wydaje, uzasadnione jest skrócenie kontroli po leczeniu do 1 roku w tej licznej grupie chorych na kiłę wczesną, u których zakażenie nie trwa dłużej niż 3—12 mieś. i u których doszło do trwale utrzymującej się seronegatywizacji, zwykle już w pierwszych kilku miesiącach od zakończenia leczenia. Niezwykła rzadkość, a nawet praktyczne niewystępowanie patologicznych zmian w płynie u tych chorych uprawnia również do zrezygnowania z punkcji lędźwiowej. W pierwszych 6 mieś. kontroli obowiązuje chorego zgłaszanie się do badania co 1 miesiąc, a w drugim półroczu — co 3 mieś. Niezbędną składową badania jest wykonanie ilościowych OK, w naszych warunkach zwykle odczynu Kolmera i VDRL. U chorych na kiłę wtórną z przeciągającym się powyżej 1 roku negatywizowaniem się OK — należy kontynuować kontrolę do 1 roku, w przerwach co 3—6 mieś.. Jeśli lekarz decyduje się na wykonanie nakłucia lędźwiowego u tych chorych, to najwłaściwszym terminem jest 2 rok kontroli. Kontrolę przymusową prowadzi się w okresie 2 lat od leczenia kiły wczesnej, kiedy to należy liczyć się z nawrotami kiły. W późniejszym okresie kontrola powinna mieć charakter dobrowolny, a to z uwagi na małe prawdopodobieństwo zakaźnych nawrotów kiły. W instrukcji podkreśla się, że dodatni ON stwierdzany po 2 latach od leczenia kiły wczesnej nie upoważnia lekarza do stosowania przymusu dalszej kontroli. Ze sformułowań instrukcji wynika również, że badanie płynu mózgowo-rdzeniowego konieczne jest jedynie u chorych, u których przebieg kontroli był nieprawidłowy (nawroty, surowiczooporność, wystąpienie niejasnych objawów klinicznych). To samo dotyczy badań wielospecjalistycznych, których wykonanie nie stanowi warunku zakończenia kontroli. Streszczając, można by w ten sposób ująć zasadnicze wytyczne kontroli po leczeniu kiły wczesnej: 1. Kontrola powinna być zawsze wszechstronna i obejmować badanie kliniczne, serologiczne, ewent. bakteriologiczne! powinno się w niej zwrócić również uwagę na wywiad epidemiologiczny. 2. Wobec bardzo dobrych wyników leczenia kiły wczesnej penicyliną uzasadnione wydaje się skrócenie kontroli po leczeniu do 1 roku u chorych na kiłę pierwotną i wtórną wczesną, a do 2 lat u chorych na kiłę wtórną nawrotową, pod warunkiem, że okresowe badania kliniczne i serologiczne dają wyniki pomyślne. 3. W przypadkach niepowodzeń leczniczych konieczne jest indywidualne przedłużenie kontroli powyżej 2 lat, zależnie od wyników powtórnego leczenia. 4. Z rutynowego badania płynu mózgowo-rdzeniowego należy zrezygnować u wszystkich chorych z pomyślnym w sensie klinicznym i serologicznym przebiegiem kontroli. 5. Nawroty kiły, surowiczooporność, niejasne reinfekcje stanowią wskazanie do wykonania badania płynu mózgowo-rdzeniowego, jak również do systematycznego kontrolowania chorych, do 3—5 lat i ewent. dłużej, a to ze względu na większe prawdopodobieństwo rozwoju kiły późnej u tych chorych. 6. Odczyn Nelsona jest nieprzydatny w rutynowej ‘kontroli po leczeniu kiły. Ujemny wynik tego odczynu w końcu pierwszego roku stanowi dodatkowy dowód nie tylko klinicznego, ale i prawdopodobnie biologicznego wyleczenia kiły, co uprawnia do skrócenia kontroli i zrezygnowania z badania płynu mózgowo-rdzeniowego.