Surowiczooporność

Surowiczooporność stanowi jedno z mniej poznanych zjawisk w patologii kiły. Nie ustalono dotychczas nie tylko przyczyny i istoty surowiczooporności, ale także jej ścisłej, przyjętej przez wszystkich definicji. Okoliczność ta utrudnia niepomiernie nie tylko leczenie, ale również porównywalność jego wyników uzyskiwanych przez różnych autorów. Przez surowiczooporność rozumie się utrzymywanie się dodatnich odczynów serologicznych o wysokim mianie mimo przeprowadzenia leczenia kiły uważanego za wystarczające. Za wysokie miano uważa Moore 32 j. w odczynie Kahna i 20 j. w odczynie Kolmera, lub też miano wyższe, jednak granica ta nie jest ogólnie przyjętą. Drugim warunkiem uprawniającym do rozpoznania surowiczooporności jest utrzymywanie się wysokiego miana po 6—9 mieś. od przeprowadzenia leczenia penicyliną, które uważa się za wystarczające. Istoty surowiczooporności, której wykładnikiem jest stale wysoki poziom reagin w surowicy krwi, nie interpretuje się jednoznacznie. W ujęciu różnych autorów surowiczooporność ma zależeć od: 1. utrzymywania się w ustroju — mimo przeprowadzonego leczenia — żywych krętków bladych, które stanowią stały bodziec antygenowy dla wytwarzania się reagin. W tym ujęciu surowiczooiporność jest jednoznaczna z niepowodzeniem leczenia, zależnym albo od zbyt niskiego dawkowania penicyliny, albo od innych czynników. Ta klasyczna niejako koncepcja zyskała w ostatnich latach mocną podbudowę w związku z pracami Coliarta i wsp. o utrzymywaniu się w tkankach krętków bladych o osłabionej zjadliwości, i to nie tylko u osób z nie leczoną kiłą późną, ale także u chorych poddanych uprzednio intensywnej metaloterapii lub leczeniu penicyliną; 2. stałego utrzymywania się reagin surowiczych w następstwie pobudzenia układu siateczkowo-śródbłonkowego przez antygeny krętkowe, gdy tymczasem zakażenie już wygasło. Według tego krańcowo różnego poglądu wytwarzanie się reagin ma zależeć od pewnego automatyzmu w wytwarzaniu przeciwciał przez ustrój, a leczenie chorych z surowiczoopornością jest w tym stanie rzeczy niecelowe.